Dalende stroomprijzen en oplopende grondstofkosten resulteerden in 2010 in teleurstellende financiële resultaten van co-vergisters. Dit blijkt uit het rapport Benchmark (co-)vergisting van de Rabobank.
Door de verschillen tussen de subsidie regelingen ontvangen MEP vergisters momenteel gemiddeld bijna 3 cent/kwh minder dan vergisters onder de SDE. SDE vergisters ontvangen een warmte bonus en hebben geen last van de dalende stroomprijzen omdat de SDE dit compenseert. Van een gelijk speelspeld is daarom ook geen sprake.
Succes- en faalfactoren
De diversiteit aan vergisters vraagt om een zorgvuldige analyse
van de specifieke bedrijfssituatie. De belangrijkste succes- en
faalfactoren zijn:
• warmtebenutting (voor groene stroom vergisters);
• operationeel management moet een stevig probleemoplossend
vermogen hebben, sterk zijn met techniek en/of biologie,
beschikken over gedegen financieel inzicht en snel kunnen
beslissen;
• een sober en degelijk uitgeruste vergister met ruim voldoende
vergisterinhoud en bewezen techniek realiseert momenteel de
laagste kostprijs;
• stabiliteit van het menu en de biologie met focus op verlaging
van overige kosten zijn even belangrijk dan enkel verlaging van
de grondstofkosten. Een stabiel biologisch proces met weinig
technische problemen levert doorgaans meer op dan een
tijdelijke verlaging van grondstofkosten;
• grondstofkosten bedragen ca. 50% van de kostprijs. Optimalisatie
is om die reden cruciaal. Hierbij moet verlaging van grondstofkosten
wel uiteindelijk tot een lagere kostprijs leiden.
Toekomstvisie
Ondernemers met bestaande vergisters hebben ieder hun eigen
uitdagingen. De één zal zich voorlopig alleen focussen op optimalisatie
van het proces en zodoende de kostprijs verlagen.
Anderen kunnen door opschaling van de installatie rendabeler
gaan draaien. Voor de ondernemers die alle facetten van vergisting
onder controle hebben en niet verder kunnen of willen
groeien, kan verlaging van kosten door toepassing van nieuwe
technieken een optie zijn. ORC’s (stroomgenerator uit warmte van
de WKK), voorbehandeltechnieken en digestaatverwerking en of
droging kunnen de komende jaren extra in beeld komen wanneer
de grondstofkosten gaan stijgen.
Ook voor aanvullende investeringen geldt dat het kiezen voor
een bewezen techniek en een gedegen kosten/batenanalyse
cruciaal is om daadwerkelijk tot verlaging van kosten te komen.
‘Zien is geloven’ en ‘meten is weten’ moeten hier hand in hand
gaan.
Wanneer we naar de huidige kostprijs en opbrengsten kijken en
de verschillen tussen de subsidieregelingen binnen en buiten
Nederland, dan is het toekomstperspectief vooral voor vergisters
onder de MEP zeer zorgelijk.
Meer informatie en het rapport is te vinden op de site van de Rabobank
